2020 was voor mij het jaar van een stap terugnemen en even herijken. Een speurtocht naar de dingen waar ik blij van word. En de laatste tijd lijkt alles op zijn plek te vallen.  

Het ging niet vanzelf. Eerst moest ik afstand nemen, om overzicht te krijgen. Zelfreflectie. Om te zien waar ik stond. Loslaten van de dingen waar ik niet gelukkig van werd. En gek genoeg klopt de uitdrukking over die deur die zich opent als je een andere deur sluit.  

En toen begon het leukste deel, maar ook het meest ingewikkelde. Wát wil ik? Waar ga ik heen? En hoe kom ik daar? Dat deed ik niet alleen, ik kreeg advies van een loopbaancoach. En sprak veel mensen. Mensen met een eigen onderneming, mensen die in werkzaam zijn in de sector waarin ik werk zoek, mensen die me hielpen met het zoeken naar een woning.  

En inmiddels ben ik eruit. Ik weet wat ik wil qua werk. Ik heb een geweldig appartement in Rotterdam gevonden, waar ik binnenkort naartoe verhuis. Op elk gebied loopt het op rolletjes. Het lijkt wel of ineens alle puzzelstukjes op zijn plaats vallen.  

Een nieuwe stad, een nieuw huis, nieuwe carrièrekansen, een fijne relatie, mooie vriendschappen. Ik heb alles waar ik gelukkig van word. Of ben gelukkig met alles wat ik heb. Kies maar.