Zoals je misschien weet, ben ik onlangs verhuisd naar Rotterdam. En dat betekende afscheid nemen van mijn Utrechtse loopgroep, vaste looproutes en loopmaatjes in de buurt. Het betekende ook dat ik in de klus- en verhuistijd even niet zoveel motivatie had om te lopen.
Lees meer »
Toen ik me in 2019 enthousiast aanmeldde voor de marathon van Rotterdam in 2020, had ik niet kunnen bevroeden dat ik deze pas anderhalf jaar later daadwerkelijk zal lopen.
Lees meer »
Ik ben aan het hardlopen. Dat doe ik inmiddels weer twee à drie keer per week. Van mijn blessure merk ik niets meer. Mijn conditie verraadt echter dat ik lang heb stilgezeten. Zwoegen is het, elke keer weer. En dan nog is het resultaat niet om over naar huis te schrijven. Hoe blij ik ook ben dat ik überhaupt weer zonder pijn kan hardlopen, het is soms moeilijk mezelf te motiveren.
Lees meer »
Ik was een paar dagen in Rotterdam en ging een stukje hardlopen. Ik liep over de Erasmusbrug, de Willemsbrug en via het Noordereiland terug naar Kop van Zuid. Een kort, maar heerlijk rondje. Ik liep lekker, voelde me goed. Wat ik nog niet wist, was dat ik datzelfde rondje die middag nog eens zou doen. Op de fiets, turend naar de grond, speurend naar mijn verloren rijbewijs.
Lees meer »
Mijn plan om dit jaar mijn eerste marathon te lopen viel in duigen. Ik zou op 5 april de Marathon van Rotterdam lopen. Mijn trainingsschema lag klaar. Maar ik was geblesseerd en kon niet eens begínnen met trainen. Met pijn in mijn hart moest ik langzaamaan de hoop laten varen dat ik aan de start zou staan van de mooiste marathon van Nederland.
Lees meer »
Toen ik begon met hardlopen was daar natuurlijk Evi, die me met zachte stem toesprak via m’n oortjes. Iets later luisterde ik muziek, om lekker in het tempo te komen. Heerlijk.
Lees meer »
In mijn blog De marathon vertelde ik over mijn blessure. Inmiddels weet ik wat ik precies mankeer en het is niet fraai. Een stressfractuur, een scheurtje in het bot door overbelasting. Dat is balen, want daar kun je, behalve zoveel mogelijk ontlasten, weinig aan doen. Zes tot 12 weken rustig aan doen staat er voor genezing. Dus eerst laten helen en dan weer heel langzaam aan beginnen met lopen.
Lees meer »
Het is zover. Dit jaar loop ik mijn eerste marathon. In april. Dat is over 3 maanden. Mijn eerste duurloop in het kader van de marathontraining had maandag moeten plaatsvinden. Hàd ja, dat lees je goed. Want ik liep die duurloop niet.
Lees meer »
Zeven jaar geleden begon ik met hardlopen. Serieus dan. Ik had al eerder wat pogingen gewaagd, met Evi die me in zacht Vlaams toefluisterde dat ze fier op me was nadat ik driemaal drie minuten had hardgelopen. Ondanks deze bemoedigende woorden werd ik toen niet bevangen door het hardloopvirus.
Lees meer »
Woensdagavond, 20.00 uur. We kennen elkaar van de zaterdagochtendloopgroep en intussen trainen we alweer een paar jaar wekelijks samen. Onze gezamenlijke liefde voor hardlopen is uitgelopen in een fijne vriendschap.
Lees meer »
