De meest gestelde vragen van mijn kinderen gaan over eten. Meestal met mama ervoor. Mama, wat gaan we eten? Mama, hoe laat gaan we eten? Mama, wil je een ei/tosti voor me bakken? Mama, mag ik iets lekkers? Hebben we chips?

Toen ze nog klein waren, merkte ik nauwelijks aan de hoeveelheid eten die ik moest kopen of koken dat ze überhaupt mee-aten. Als we gewoon voor ons tweeën kookten, konden we er makkelijk met zijn vieren van eten. Maar sinds ze de tienerleeftijd hebben bereikt, hebben ze de hele dag zin in eten. Heb ik net de tafel afgeruimd, hoor ik al: ‘Mama, is er nog iets te eten?’

‘s Ochtends of ’s avonds en ook op een gewone maandagmiddag (waar is de tijd dat je alleen op woensdagmiddag wat te snoepen kreeg als kind) hebben ze zin in chips, een ijsje of ‘iets’ lekkers. Van wat je normaal gesproken wanneer eet, hebben ze nog geen kaas gegeten. Ook kreeg ik een keer de vraag ‘Mama, mag ik voortaan carpaccio mee op brood naar school?’ Ja tuurlijk joh.

Zo gaat dat zo’n beetje de hele dag door. Ik heb de meest gestelde vragen nu in een bingo gezet. En met de kinderen afgesproken dat als ik drie keer bingo heb, dat zij dan lekker voor ons gaan koken. Bingo!