Het is zover, de sleutel van mijn nieuwe appartement ligt in mijn hand. Samen met een dame van de woningbouwvereniging loop ik door de kamers en door het zojuist opgeleverde gebouw. Ik probeer goed te luisteren naar wat ze me vertelt en te onthouden wat ik zie. Hal, lift, trappenhuis, berging, fietsenstalling, parkeergarage. Maar als ik na de officiële oplevering in mijn eentje nog even terugloop naar de berging, ben ik alweer vergeten op welke etage deze zich ook alweer bevindt.

Op dit moment heb ik me maanden verheugd. En nu is het eindelijk daar. De voorbereidingen brachten door de lockdown wel wat uitdagingen met zich mee. Maar door de creativiteit en inventiviteit van ondernemers is het gelukt om een mooie vloer uit te kiezen, om de juiste kleur voor de muren te bemachtigen en om meubels te kopen.

Het leuke is dat iedereen hier nieuw is, dat schept een band met de vele nieuwe buren. Er worden tips uitgewisseld en je hoeft niet bang te zijn dat je de buren uit hun bed hamert, zaagt of boort. Het nadeel is dat de lift constant vol staat met mensen die hun nieuwe vloer, emmers verf en andere klusbenodigdheden naar boven willen vervoeren. Mijn appartement ligt op de vijftiende etage, dus dat betekent veel wachten op de lift en af en toe toch maar met de trap, een goede workout 😉

Elke dag wordt mijn huis mooier. En het uitzicht is fantastisch. Ik verheug me op de dag waarop ik voor het eerst wakker word in mijn nieuwe bed op mijn nieuwe stekkie, de gordijnen opendoe en uitkijk over het mooie Rotterdam. Binnenkort, heel binnenkort!