Lieve Hilde,

Hoe is het met jou? Je had even een blogbreak, maar ik ben nu toch wel heel nieuwsgierig waar je allemaal mee bezig bent.

Ikzelf zit in een periode vol huh-momenten. “Huh?” hoor ik je vragen. “Waar heb je het over?” Ik zal je even meenemen in mijn hersenkronkels.

Huh? Heeft Sinterklaas alweer voet aan wal gezet? In mijn hoofd is de herfst net pas begonnen en de oude baas loopt reeds scheutig cadeautjes in schoenen te proppen.

Huh? Is de marathon al over vier weken? Ik had toch nog zeeën van tijd om te trainen?

Huh? Het is fris, mijn winterjas zou geen overbodige luxe zijn. En waar is m’n sjaal? Had ik mijn winterkleding niet onlangs pas naar de berging gebracht?

Huh? Zijn er weer lekkere mandarijntjes? *Gooit twee netjes in winkelwagen*

Huh? Gaat de klok een uur terug? Hoezo? Het voelt nog volop als zomertijd! Er groeien nog tomaatjes aan de tomatenplant op balkon!

Huh? Woon ik hier al acht maanden? Waarom heb ik dan nog steeds geen plinten gelegd?

Ik weet niet waar ik met mijn gedachten zit, maar ik hebt het gevoel dat ik word ingehaald door de tijd. Of heeft iemand stiekem de tijdmachine op standje turbo gezet? Herken jij dit of speelt dit zich alleen in míjn hersenen af?

Liefs, Sylvia