Hoe ik verdwaalde op Twitter en 4 uur later teruggevonden werd in een Facebook-groep over makkelijke vegetarische recepten die ook feestelijk zijn.

Ik opende het scherm van de iPad en zag iets dat mijn aandacht trok. Twitter wees me op enkele berichten die me mogelijk zouden interesseren. Ik doe niets met Twitter. Daar denkt het sociale medium zelf echter anders over. Onder het kopje ‘Aanbevolen voor jou’ schotelt het me allerlei tweets van onbekenden voor.

Zoals:

Na drie maanden ziekenhuis eindelijk weer thuis. Helaas wel slecht nieuws van ma. #rotperiode #geenkattenpis

Jee dat klink heftig. Wat zou er aan de hand zijn? Ik klik door en vind de verklaring in de bio van deze Twitteraar. Een kattenpension, rasoptimist én een chronische ziekte. Vanwege dat laatste belandde ze zo te zien in het ziekenhuis. En het slechte nieuws van ma? Even door scrollen en ik zie het. Door een onhandige val haar pols gebroken. Veel reacties en steunbetuigingen van haar volgers. Bewonderenswaardig hoe ze met alle tegenslag omgaan in deze #rotperiode.

Terug naar waar ik gebleven was. Weer een aanbevolen tweet:

Het wordt me even te heftig mensen. Ik ga een weekje offline. Dan weten jullie dat als het een tijdje stil is. #komweerterugalshetbetergaat

Och nee, wat naar. Ik moet even kijken wat er aan de hand is. Zo te zien een jong iemand. Voorzichtig om geen onbedoelde likes of reacties achter te laten, scroll ik door de tijdlijn. Vooral veel geestige opmerkingen en reacties. Waar halen mensen toch al die grappige gifjes en memes vandaan? Geen aanwijzing waarom het slecht zou gaan. Aha! Een linkje naar een blog. Kan ik het maken om door te klikken naar een persoonlijke blog van iemand die ik niet ken? Het staat wel online dus… toch maar doen dan. Ik lees wat gedichten en het verhaal van een nare burn-out. Bedrukt keer ik terug naar Twitter.

Hé iemand doet een oproep voor de vluchtelingen in Griekenland. Helemaal mee eens! Goed dat mensen zich hiervoor in zetten. Dit initiatief ga ik ook volgen.

Wat heeft die ene vrouw trouwens een intrigerende gebruikersnaam. Wie zou daar achter zitten? Ik tik op haar foto. Knap type. Je moet hier nog voorzichtig mee zijn. Voordat je het weet, kijk je op de verkeerde profielen en zit je opgescheept met allerlei nare, zurige Nederland-eerst-discussies en krijg je ineens hele andere ‘Aanbevolen-voor-jou’-tweets in je meldingen. Weg gezelligheid.

Gelukkig niets van dit alles bij de vrouw met de interessante Twitter-naam. Ze doet wel aan haken. Veel voorbeelden. Wat een leuke dingen kun je maken. Ze haakte zelfs haar eigen bikini. Staat haar goed. Dat vinden haar volgers ook: #lekkerding #wauw en veel smileys met hartjesogen. Extra knap, want er staat een foto bij van toen ze nog 20 kg zwaarder was. Een bikini haken lijkt me nog wat ingewikkeld, maar zo’n schattig portemonneetje moet mij toch ook lukken? Opslaan voor later.

Dan zie ik nog iets wat mij altijd trekt: makkelijke recepten.

Wie heeft er makkelijke vegetarische recepten die ook nog feestelijk zijn?#durftevragen

Dat is waar ook. Ik wilde vaker vegetarisch eten. Dit komt dus heel goed uit. Eronder veel tips en linkjes. Handig hoor. Even kijken of er wat voor me bij zit. Er blijkt een hele Facebook-groep aan gewijd te zijn.

Ergens bij het zoveelste champignonrecept met noten schrik ik verdwaasd op. Ik houd helemaal niet van champignons. Ik sluit het scherm. Is het alweer zo laat? Wat wilde ik ook alweer doen? Ik pakte de iPad om even … Wat was het ook alweer wat ik moest doen?

#erghoor #gluren #sherlock #watschietikhiermeeop