Lieve Hilde,

Heb je het naar je zin gehad in het mooie Zeeland? Ik kampeerde er vorig jaar, nadat ik er sinds mijn jeugd niet meer geweest was. En ik kan je zeggen: de herinneringen die ik aan die laatste vakantie heb, doen niet onder voor de herinneringen aan de kampeervakanties als kind.

Sterker nog, het was een feest der herkenning. Er kwamen herinneringen boven die ik compleet vergeten was. En daarnaast doe je als volwassenen andere dingen dan als kind. Als kind was eten een bijzaak. Er moest gespeeld worden, gezwommen, gerend, geschommeld, kuilen gegraven en kastelen gebouwd. En nu genoten we intens van een heel goede maaltijd bij een fantastisch restaurant in Sluis.

Maar ik begrijp je dilemma. Niet voor niets pakte ik niet mijn ultieme lievelingsboek van Irving uit de kast. Maar begon ik in een boek dat ik veel later had aangeschaft. En ik geniet er zo van. Eerlijk gezegd denk ik dat het volgende boek dat ik lees wel mijn favoriete ‘Hotel New Hampshire’ zal zijn. Ik heb zelfs moeite om nu ‘Weduwe voor een jaar’ weg te leggen en m’n lievelingsboek aller tijden uit de kast te pakken.

‘Hotel New Hampshire’ was het eerste boek dat ik las van John Irving en hoewel ik met heel veel plezier de rest van zijn oeuvre lees, zal geen van zijn verhalen me ooit meer verrassen dan dat allereerste boek. Maar dat is oké. En dat geldt ook voor de rest van het leven. Niets wordt meer zo intens als een eerste ervaring, maar alles wat erna komt is minstens net zo waardevol.

Dank voor je leestips. Ze staan op m’n lijstje. Je hebt me erg nieuwsgierig gemaakt naar de nieuwe uitdaging die de dubbele cijfers voorspelden. Ik hoop er snel meer over te horen.

Liefs, Sylvia

Deze blog is een reactie op Hildes blog Challenge