Vakantiestress of voorpret? De vakantievoorbereidingen krijgen dit jaar een heel andere dimensie. Niet alleen is de beschikbaarheid van een leuke locatie in het geding, maar ook de coronamaatregelen en de kleurcodes van de Europese landen kunnen zomaar roet in het eten gooien.
Ik moest even terugdenken aan de zomers die ik samen met mijn broer en ouders op de camping in Frankrijk doorbracht. Niets geen reserveringen. Wij reisden op de bonnefooi naar het zuiden van Frankrijk en bij Parijs beslisten mijn ouders of we afsloegen naar de middellandse zee of de Atlantische oceaan.
De bestemming werd aangeduid met de campingnaam. Zeiden mijn ouders Le Pin Sec, dan gingen we rechtsaf naar de westkust. Ook wel ‘hoog en laag’ genoemd bij ons vanwege de heuvels in de weg ernaar toe waardoor je even zo’n gewichtloos gevoel kreeg op de achterbank als we eroverheen reden. Deze kuststreek bij Les Landes is nog altijd een van mijn favoriete plekken.
Als mijn ouders het hier na een paar dagen toch zat waren, dan zei mijn vader: Ménèque? Ons hele gezin veerde blij op bij die campingnaam. We pakten dan ons boeltje op en staken over naar de andere kant van Frankrijk om op een camping onderaan de Mont Ventoux de laatste weken van de vakantie door te brengen. Ook zo’n fijne plek bij het leuke plaatsje Bédoin. En zo wisten we overal leuke plekjes te vinden.
Die zomers waren eindeloos en altijd warm. De campings nog primitief vergeleken met nu. Het warm water was meestal op als je je haar wilde wassen en er waren alleen maar hurkwc’s. Voor de douche stond altijd een rij waarin de campinggasten op espadrilles en al rokend wachtten op hun beurt. Geen online reviews nog die zich daar druk over maakten en eerlijk gezegd wij ook niet.
Wat een heerlijkheid die zomers! Of het er dit jaar weer in zit? Ik hoop van wel. Ik kan me daar nu alweer op verheugen. De Franse taal, het geroezemoes van de camping, op je slippers naar de boulangerie en ’s avonds onder de zomerse sterrenhemel nog een wijntje drinken op je strandstoel.
Ik belde met een camping om te zien of er nog plek was deze zomer. “Bonjour madame” en “pas de souci!” hoorde ik aan de andere kant van de lijn. Ik raakte al helemaal in Franse sferen. Fingers crossed!